Te vaak wordt bij een conflict direct een advocaat ingeschakeld of de gang naar de rechter gemaakt. Gewoon omdat iemand geen zin meer heeft om nog met de ander te praten. Dat kan begrijpelijk zijn, maar is niet verstandig. Immers, wie schiet er wat op met (soms) voor het leven verstoorde verhoudingen? De wereld is klein en je komt elkaar bijna altijd wel weer een keer tegen. Dan is het prettig als je jezelf niet hoeft te schamen voor je gedrag uit het verleden.

In de praktijk blijkt het soms moeilijk om verschillende eigen belangen tegelijk te kunnen behartigen. Waar kies je voor. Optreden als advocaat of als mediator? Dat kan integriteitsconflicten opleveren. Want aan de advocatuur hangt een ander, veel hoger prijskaartje dan aan mediation.
Van nature is een mediator gericht op het snel en goed bereiken van een oplossing, die door beide partijen wordt gedragen. Het gebeurt dat advocaten, gebruik makend van de onzekerheid van de klant, aandringen op een dure procedure, terwijl dat in feite helemaal niet nodig is. Ook de ‘tegenpartij’ wordt gedwongen een advocaat in de arm te nemen. Wat leidt tot dubbele kosten. En partijen die er hun werk van maken verschillen zoveel mogelijk uit te vergroten, waardoor processen vaak veel langer duren dan nodig is.

Regelmatig verwijst de rechter partijen terug naar de onderhandelingstafel. Het komt voor dat een dan gevoerde mediation, achter de schermen door de advocaat wordt gefrustreerd, omdat die geen belang heeft bij een effectieve oplossing, die de procedure doet stoppen. Meestal is dat dus een kwestie van geld. Meestal zijn conflicten nog in goed overleg tot een oplossing te brengen. De kracht van mediation is dat de relatie tussen de partijen weer wordt genormaliseerd. Partijen komen onder begeleiding van de mediator zélf tot een oplossing. En daarom is die oplossing ook duurzaam. Je bent immers zélf de architect van de oplossing geweest!